Şair Nâzım Hikmet’in Türkiye’de cezaevinde bulunduğu sırada radyodan duyarak hayran kaldığı 7. Senfoni’nin ünlü bestecisi Dmitriy Şostakoviç’le çok ilginç bir anısı bulunuyor.
Eşi Vera Tulyakova Hikmet’in yazdığı “Nâzım ile Son Söyleşimiz” adlı kitabında; şairin 1959 yılında Sovyet heyeti ile birlikte gittiği Stockholm gezisini anlatıyor. Kitaba göre Hikmet, İsveç’in başkentini ziyareti sırasında kendisine bir hafta boyunca canla başla yardım eden hatta küçük işlerini yapan ünlü bestecinin kim olduğunu son ana dek anlamamış.
Tulyakova’nın yazdığına göre aslında Hikmet’e, Stockholm’e birlikte gittiği Sovyet heyet içinde önemli bir kişinin bulunduğunu aktarıyorlar. Fakat adını söylemeyi unutuyorlar. Tulyakova ayrıca, Hikmet’in para bozdurmak gibi ufak tefek işlerinde yardımcı olması için zayıf, utangaç, iri gözlüklü, ince sinirli elleri olan Şostakoviç’e ricada bulunduğunu, ünlü bestecinin de ricayı kabul ettiğini aktarıyor.
Şostakoviç’in, Nâzım’ın tüm “talimatlarını” yerine getirdiğini belirten Tulyakova şunları yazıyor:
“Stockholm’da bulunduğunuz 1 hafta boyunca sen ona yardım için tekrar tekrar başvurdun. Moskova’ya dönerken vedalaşmak üzere kucaklaştınız. Ona yardımları için teşekkür ettin, sana çok sempatik gelmişti. Ondan telefon numarasını istedin. O sana kartvizitini uzattı. Kartvizitte ‘Besteci Dmitriy Şostakoviç’ yazıyordu…”
Böylece Hikmet bir hafta boyunca aynı heyette yer aldığı, kendisine özel konularda yardım eden kişinin ünlü Şostakoviç olduğunu ancak bir haftanın sonunda öğrenmiş. Bu olay yaşandığı sırada Hikmet 57, Şostakoviç ise 53 yaşındaydı.
Ünlü şair, Şostakoviç’in 7. Senfoni’sini ilk kez 1942 yılında Türkiye’de cezaevinde bulunduğu sırada radyodan duymuş ve çok etkilenmişti. İkinci Dünya Savaşı’nda 900 gün Nazi kuşatması altında kalan Leningrad şehrindeki direnişin sembolüne dönüşen senfoni, Sovyet halkına ilham kaynağı olmuştu.
*kaynak medyagünlüğü
Yorum Ekle