Zülfü Livaneli, Nâzım Hikmet’in mezarı başında yaptığı konuşmada, Rus edebiyatının anavatanında olduklarını, Dostoyevskiy’nin “biz hepimiz Gogol’un kaputundan çıktık” dediği gibi kendilerinin de Nâzım’ın atkısından, ceketinden çıktıklarını ve kendilerini onun çocukları olarak gördüklerini söyledi. Yine şairden aldığı ilhamla yazdığı “Mırıldanmalar” adlı şiirini katılımcılara okudu.
Nâzım Hikmet
Şah damarı şiirimizin
Sen gideli beri
Güneşin etrafında ellidört kere döndü dünya
Ama bizim gönlümüzde
Hala aynı insanlık rüyası aynı,
Aynı kavga,
Aynı hülya
Nâzım Hikmet, Nâzım Hikmet,
Şah damarı şiirimizin
Merak edersin elbet
Bunca yıldan sonra
Nasıldır diye memleket
Yani bu cehennem, yani bu cennet
Sen gideli beri daha da semirdi kanımızı emenler
Günümüzü geceye çevirenler
Sömürgenler, sürüngenler, kemirgenler
Ama umut tükenmedi
Yaktığın meşale sönmedi
Milyonlarca evladın sana hasret
Ve şiirlerinle çınlıyor artık memleket
Nâzım Hikmet, Nâzım Hikmet
Şah damarı şiirimizin
Sen gideli beri aynı insanlık kavgası,
Aynı karanlık, aynı aydınlık,
Aynı zindan, aynı hasret, aynı ayrılık
Değişen sadece şekil
Otomobil, televizyon, eşya, giysi, kap kacak
Ama senin o gür sesin,
Senin o namuslu sesin
Hiç susmadı,
Susmayacak
Nâzım Hikmet, Nâzım Hikmet
Sen memlekete vurgun,
Memleket sana hasret.
Yorum Ekle